Homilia Przewielebnego Ojca Jeana Pateau Opata Opactwa Matki Bo�ej w Fontgombault (Fontgombault, 28 listopada 2021 r.)

Appropinquat Redemptio vestra. Przybli�a si� odkupienie wasze. (�k 21,28)

Drodzy Bracia i Siostry, Moi Najdro�si Synowie!

Jakie� jest nasze zdziwienie w ten poranek pierwszej niedzieli Adwentu, w dniu rozpocz�cia nowego roku liturgicznego, gdy s�yszymy fragment Ewangelii zaczerpni�ty z ko�cowej cz�ci Ewangelii �w. �ukasza! Dlaczego w tym dniu Ko�ci� nie daje nam raczej do rozwa�ania jakiego� fragmentu opisuj�cego oczekiwanie na Bo�e Dzieci�tko? Dlaczego nie czerpie z licznych tekst�w Starego Testamentu przepowiadaj�cych nadej�cie Mesjasza?

Tak, temat dzisiejszej Ewangelii zaskakuje. U kresu dzia�alno�ci publicznej, zmierzaj�c do Jerozolimy, gdzie zostanie pojmany, os�dzony i skazany na m�k� Krzy�a, Jezus zapowiada zburzenie �wi�tyni i powt�rne przyj�cie Syna Cz�owieczego.

Te s�owa musia�y te� brzmie� szokuj�co dla uczni�w. Zdawali sobie oni spraw� z coraz wi�kszej determinacji kap�an�w i faryzeuszy w d��eniu do zabicia Pana. I w�a�nie wtedy Jezus przepowiedzia� nadchodz�ce zniszczenie �wi�tyni, a przez to tak�e koniec tego kap�a�stwa, kt�re by�o z ni� zwi�zane.

W owej chwili uczniowie nie zrozumieli, �e �mier� Pana jest tylko przej�ciem, �wiadomie wybranym i przyj�tym, aby za�wiadczy�, �e nie ma wi�kszej mi�o�ci ni� oddanie �ycia za tych, kt�rych si� kocha.

Ta mowa Jezusa zosta�a zapami�tana. Zapisali j� tak�e �w. Mateusz i �w. Marek. U �w. �ukasza, podobnie jak u �w. Marka, jest ona poprzedzona obrazem ubogiej wdowy wrzucaj�cej do �wi�tynnej skarbony dwa pieni��ki oraz wspomnieniem zachwytu uczni�w wywo�anym blaskiem, pi�knem i bogactwem �wi�tyni. U �w. Mateusza kontekst jest nieco inny. Mowa o zburzeniu �wi�tyni jest poprzedzona przestrogami i gro�bami pod adresem uczonych w Pi�mie i faryzeuszy: Biada wam, uczeni w Pi�mie i faryzeusze, ob�udnicy, bo zamykacie kr�lestwo niebieskie przed lud�mi. Wy sami nie wchodzicie i nie pozwalacie wej�� tym, kt�rzy do niego id�. Biada wam, uczeni w Pi�mie i faryzeusze, ob�udnicy, bo obchodzicie morze i ziemi�, �eby pozyska� jednego wsp�wyznawc�. A gdy si� nim stanie, czynicie go dwakro� bardziej winnym piek�a ni� wy sami. Biada wam, przewodnicy �lepi (?). Biada wam, uczeni w Pi�mie i faryzeusze, ob�udnicy! Bo dajecie dziesi�cin� z mi�ty, kopru i kminku, lecz pomijacie to, co wa�niejsze jest w Prawie: sprawiedliwo��, mi�osierdzie i wiar�. (?) Dbacie o czysto�� zewn�trznej strony kubka i misy, a wewn�trz pe�ne s� one zdzierstwa i niepow�ci�gliwo�ci. (?) Podobni jeste�cie do grob�w pobielanych, kt�re z zewn�trz wygl�daj� pi�knie, lecz wewn�trz pe�ne s� ko�ci trupich i wszelkiego plugastwa (Mt 23,13-27).

Jezus ko�czy t� wypowied� s�owami: Oto wasz dom� zostanie wam pusty. Albowiem powiadam wam: Nie ujrzycie Mnie odt�d, a� powiecie: ?B�ogos�awiony, kt�ry przychodzi w imi� Pa�skie? (Mt 23,38-39).

Tak wi�c, je�li Ko�ci� podaje nam tego ranka te teksty, to w�a�nie dlatego, �e m�wi� one o autentycznym oczekiwaniu Pana. W t� pierwsz� niedziel� Adwentu, Ko�ci� zaprasza swoje dzieci, aby przygotowa�y w sobie serce otwarte i ochotne na przyj�cie Tajemnicy, kt�ra wkr�tce ma si� wype�ni�.

Na progu roku liturgicznego jedno pytanie powinno zajmowa� nasze serce ? Co bardziej podoba si� Bogu: uboga wdowa wrzucaj�ca wszystko, co ma do skarbony w �wi�tyni, czy sama ta �wi�tynia przyozdobiona z�otem i drogimi kamieniami? Czym chlubi si� Jego lud?

Uboga wdowa daje wszystko, co ma. Wrzuca do skarbony to, co jest jej koniecznie potrzebne do �ycia. W ten spos�b w swym sercu ofiarowuje ca�e swoje �ycie Bogu. Jest obrazem Chrystusa, kt�ry to w�a�nie w jej dzia�aniu dostrzeg� i doceni�. Bogaci, kt�rzy sk�adali swe dary do skarbony, ograniczali si� do wzi�cia z tego, co im zbywa�o, aby wype�ni� przepis Prawa. Ich serce nie by�o otwarte na spotkanie.

Uczniowie nie zwr�cili uwagi na t� kobiet�. Podziwiali budynek z kamienia, kt�ry jednak jest tylko miejscem, �rodkiem wiod�cym do Boga. By� mo�e podziwiali tak�e wielmo��w, kt�rzy przed nimi przechodzili. B�g patrzy inaczej. On ?bada nerki i serce? (Jr 11,20).

Nie traktujmy w jednakowy spos�b spraw Bo�ych i dora�nych, przyziemnych interes�w. Warto sobie to uzmys�owi� teraz, gdy zaczyna si� nowy rok liturgiczny. Zbyt cz�sto, zw�aszcza w naszych czasach, punkty orientacyjne naszego �ycia rozmywaj� si�, a nawet nikn�. ?Sprawia� wra�enie? albo ?mie�? zajmuje miejsce ?by�? ? tak w nas samych, jak i w naszym widzeniu bli�nich.

Dostajemy dzi� szans�, aby przemy�le� nasze �ycie w �wietle Chrystusowego widzenia �wi�tyni i tych, kt�rzy wrzucali ofiary do skarbony. Czy oddamy Mu wszystko, jak uboga wdowa, czy uszczkniemy tylko troch� z tego, co nam zbywa? To pytanie mo�na te� sformu�owa� inaczej: Jak bardzo jeste�my gotowi do wyruszenia w drog� naszego nawr�cenia?

Zawsze poszukujmy sp�jno�ci naszego �ycia. Czy widz�c, podejmiemy w�a�ciwe dzia�ania? ?Teraz nadesz�a dla was godzina powstania ze snu. Teraz bowiem zbawienie jest bli�ej nas (?). Noc si� posun�a, a przybli�y� si� dzie�. Odrzu�my wi�c uczynki ciemno�ci, a przyobleczmy si� w zbroj� �wiat�a! (?) Przyobleczcie si� w Pana Jezusa Chrystusa? (Rz 13,11-14).

Tego ranka Ko�ci� wprowadza nas w nadziej�. Nadzieja jest dusz� ka�dego nowego pocz�tku. Ta nadzieja nie opiera si� na byle czym albo byle kim. Pan, kt�ry jest jej fundamentem, jest tak�e jej przedmiotem. To o Nim �piewali�my na pocz�tku dzisiejszej Mszy �wi�tej: ?Ku Tobie wznosz� dusz� moj�, Bo�e m�j, Tobie ufam?.

Przedmiotem naszej nadziei jest tak�e dziecko. Gdy zbli�aj� si� narodziny dziecka, szykuje si� ca�a rodzina. Gdy wi�c tylko kilka tygodni dzieli nas od Bo�ego Narodzenia, nadszed� czas, �eby si� przyszykowa�. Chrystus ma przyj�� na ko�cu czas�w, ale ma On tak�e przyj�� do nas i od dzi� zago�ci� w sercu naszego �ycia. Jak�e nie przyj�� dziecka? Czy jest w nim co�, czego powinni�my si� ba�? Niech B�g przyjdzie do nas w postaci dziecka! Takie przyj�cie to znak Jego mi�o�ci.

Ko�cz�c, zauwa�my, �e czas Adwentu jest czasem maryjnym. Maryja oczekuj�c na narodziny Dziecka, nosi go ju� w swoim sercu. Id�my za jej przyk�adem. Tym, co podoba si� Bogu, jest serce ofiarowane, serce oddane, serce, kt�re m�wi ?Tak !?, chc�c �y� �yciem, kt�re B�g nam daje, Jego w�asnym �yciem. Amen.

-------------------------------------------------------------
Dzi�kujemy za przes�anie t�umaczenia homilii.