• Wtorek Wielkanocny

Po uczczeniu św. Piotra, Kościół prowadzi nas do św. Pawła, który tak wspaniałe wyłożył w swoich listach znaczenie zmartwychwstania Chrystusa. Introit, jak wszystkie introity w czasie tej oktawy podkreśla łaski, których nam udziela Chrzest.
W Ewangelii staje między nami Chrystus i zapewnia nam pokój. Wzmocnieni łaską sakramentalną Chrystusa, szukajmy stałe i wciąż, „tego co w górze  jest”. (Kom.)

• Środa Wielkanocna

Męczennicy przez swoją śmierć składali świadectwo Chrystusowi Zmartwychwstałemu. Dlatego stacja odbywa się w bazylice św. Wawrzyńca za murami. W dniu tym Kościół daje swym dzieciom za wzór św. Diakona rzymskiego, któremu poświęcona jest ta bazylika. Neofici są - według słów Ojców Kościoła - rybami przywiedzionymi przez Piotra do stóp Jezusa zmartwychwstałego (Ewangelia), bo będąc przedtem katechumenami, narodzili się do życia wiecznego przez wodę chrzestną.

W dniu tym Papież święci tzw. Agnuski (od: Agnus Dei) rodzaj małych medalików zrobionych z wosku zeszłorocznego paschału, na których jest wyciśnięty obraz Baranka Bożego. Lud przechowuje je z czcią i wiarą, gdyż mocą błogosławieństwa Kościelnego bronią od chorób i niebezpieczeństw.

• Czwartek Wielkanocny

W dniu tym Kościół zbierał swoje nowonarodzone w wierze dzieci w kościele 12-Apostołów, świadków Zmartwychwstania Pańskiego, znajdują się tu groby św. Filipa i św. Jakuba. Epistoła mówi nam o Filipie (nie jest to Filip apostoł, ale Filip diakon), jednym z siedmiu  pierwszych  diakonów i ochrzczonym przez niego poganinie, który uniesiony radością, głosi wszędzie naukę Chrystusa.
Szczególnie wzniosła jest dzisiejsza modlitwa kościelna: podkreśla ona jedność wszystkich wiernych całego świata, zrodzonych z tej samej wody chrzcielnej. Oby ta jedność ujawniła się w ich czynie i przekonaniach.

• Piątek Wielkanocny

W piątek po Wielkiejnocy stacja odbywała się w bazylice poświęconej czci śś. Męczenników i ich królowej. Tu w szczególny sposób zaznaczył Chrystus Pan swoje zwycięstwo nad pogaństwem. Panteon, świątynia wzniesiona kiedyś ku czci wszystkich bogów, stała się w VII wieku kościołem, poświęconym Najświętszej Maryi Pannie i Męczennikom. Znajdują się tu ich relikwie, przeniesione z Katakumb przez papieża Bonifacego IV. Święto dedykacji tego kościoła, przekształciło się z biegiem czasu w naszą uroczystość Wszystkich Świętych (1 listopada).
Msza podkreśla raz jeszcze ścisły związek jaki zachodzi między Zmartwychwstaniem Jezusa i Sakramentem Chrztu, którego skutek określa św. Piotr jako „prośbę o dobre sumienia do Boga„ czyli zdecydowane i konsekwentne zwrócenie swych myśli i czynów ku prawdzie Bożej. Ewangelia opisuje ustanowienie Sakramentu Chrztu, które nastąpiło w Galilei po Zmartwychwstaniu Jezusa.

• Sobota In Albis (Przewodnia)

Po chrzcie św. neofici przywdziewała białe szaty (w zwykłym obrzędzie chrzestnym okrywa się nowoochrzczonego białą zasłoną) jako symbol skutku chrztu św. w ich duszach. „Wszyscy, którzykolwiek w Chrystusie ochrzczeni jesteście, oblekliście się w Chrystusa„ (Kom.). Zatrzymywali je aż do soboty zwanej „sobotą, w której zdejmuje się białe szaty”, bo w dniu tym zbierali się wszyscy w bazylice św. Jana Laterańskiego, gdzie zdejmowano im białe szaty.
Znamienna lekcja z listu św. Piotra przypomina wiernym, że na skutek ich godności dzieci Bożych, biorą udział w kapłaństwie Chrystusa i wraz z Nim muszą Bogu składać ofiarę Nowego Przymierza. Nasz ścisły udział w liturgii i życiu Kościoła jest logicznym następstwem zobowiązań, jakie przyjęliśmy w dniu Chrztu św.
Piękna jest również Ewangelia: Jan przyciągnął Piotra do grobu, aby ten, który miał być głową Kościoła, pierwszy wszedł, by przekonać się naocznie iż grób był pusty.

/Mszał Rzymski… 1949/